Η βρώμικη δωδεκάδα των πολυεθνικών, που οδηγεί την αποψίλωση στον Αμαζόνιο

Η καταστροφή στον Αμαζόνιο συνεχίζεται. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησαν 2.000 νέες δασικές πυρκαγιές.

Παράλληλα, πραγματοποιούνται διάφορες ενέργειες αντίδρασης σε ολόκληρο τον κόσμο. Σειρά εκδηλώσεων διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η Στοκχόλμη, το Λονδίνο, η Μαδρίτη, η Νέα Υόρκη, η Ουάσινγκτον, το Σαν Φρανσίσκο, το Σάο Πάολο, το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, το Τελ Αβίβ, το Χονγκ Κονγκ και άλλες. Στην Ελλάδα, πολιτικές νεολαίες και οικολογικές οργανώσεις προχώρησαν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πρεσβεία και το προξενείο της Βραζιλίας, ενώ η ΚΝΕ πραγματοποίησε συγκεντρώσεις ενημέρωσης και διαμαρτυρίας σε περισσότερες απο 10 πόλεις της χώρας.

Οι διαμαρτυρίες των αυτόχθονων πληθυσμών της Αμαζονίας και των διαφόρων οικολογικών οργανώσεων και κινημάτων που δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση της σωτηρίας της περιοχής, έλαβαν πιο συγκεκριμμένα χαρακτηριστικά, αναδεικνύντας με «ονοματεπώνυμο» τις 12 πολυεθνικές που έχουν την κύρια ευθύνη για αυτήν την παγκόσμια καταστροφή.

Η βρώμικη δωδεκάδα των πολυεθνικών, που οδηγεί την αποψίλωση στον Αμαζόνιο

Χωρίζοντας αυτές τις πολυεθνικές σε 3 κατηγορίες, τους χρηματοδότες,(τράπεζες, επενδυτικοί όμιλοι) τους μεσάζοντες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διατροφής (σόγια, κρέας) και τους μεγάλους λιανοπωλητές με χιλιάδες καταστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, τους χαρακτηρίζουν υπεύθυνους για την τεράστια καταστροφή που συντελείται με τη βοήθεια των κυβερνήσεων που ελέγχουν.

Οι πολυεθνικές αυτές είναι:

BlackRock, JPMorgan Chase,Santander,BNP, HSBC.

Cargill, JBS, Marfrig.

Leclerc, Stop and Shop, Walmart, Costco.

Αυτές βοήθησαν να δημιουργηθούν οι συνθήκες για κερδοσκοπία εις βάρος των πνευμόνων της γης – και αυτές οι ίδιες εταιρείες είναι έτοιμες να επωφεληθούν περισσότερο, καθώς οι σημερινές πυρκαγιές ανοίγουν την πόρτα για τις φυτείες και τα αγροκτήματα του αύριο. Ταυτόχρονα, οι αυτόχθονες πληθυσμοί χάνουν κυριολεκτικά τη ζωή τους!

Την ίδια ώρα, Αξιωματούχος του FAO (Οργανισμός για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία του ΟΗΕ) δηλώνει ότι «δεν μπορεί να υπάρξει αειφόρος ανάπτυξη χωρίς τη συμμετοχή των αυτόχθονων πληθυσμών», τονίζοντας ότι προστασία της παραδοσιακής γνώσης και των εδαφών των αυτοχθόνων πληθυσμών σημαίνει να βοηθήσουμε στην επίτευξη ενός βιώσιμου κόσμου χωρίς πείνα και να συμβάλουμε στην καταπολέμηση της αποψίλωσης και της αλλαγής του κλίματος…..!!!!

Λευτέρης Θ. Κόλλιας

Γεωτεχνικός

Πηγή:http://www.katiousa.gr

"Σχολείο του Δάσους": Ένα Σχολείο μαγικό, διαφορετικό χωρίς πόρτες και παράθυρα, χωρίς κουδούνι και μαυροπίνακα

 της Νατάσας Παπανικολάου - πηγή: politikalesvos.gr

Κάθε Σάββατο και Κυριακή, μαθητές του Δημοτικού από όλη τη Λέσβο πάνε Σχολείο! Ένα Σχολείο μαγικό, διαφορετικό χωρίς πόρτες και παράθυρα, χωρίς κουδούνι και μαυροπίνακα που όμως παραδίδει στους μικρούς μαθητές το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής τους! 

Στην καταπράσινη Καρίνη και στην δασική περιοχή κοντά στον ποταμό Σεδούντα στο Πλωμάρι, μακριά από τάμπλετ και οθόνες υπολογιστών, τα παιδιά εξερευνούν και μαθαίνουν να αγαπούν τη φύση, μαθαίνουν να συνεργάζονται ενώ ανακαλύπτουν τους εαυτούς τους και τα συναισθήματά τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Με επιρροές από παιδαγωγικές και φιλοσοφικές μεθόδους όπως οι Waldorf και Montessori, ο κονστρουκτιβισμός και ο κοινωνικός εποικοδομητισμός, το Σχολείο του Δάσους γεννήθηκε στη Δανία τη δεκαετία του ‘50 και έκτοτε έχει διαδοθεί σε όλες σχεδόν τις γωνιές του κόσμου. Στη Λέσβο, ήταν το Ινστιτούτο Αναγέννησης “Ο Σπόρος”, μια νεοσύστατη μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις Μηλιές Λέσβου που πήρε την πρωτοβουλία κι έβαλε τον…σπόρο για τη λειτουργία του πρώτου Σχολείου του Δάσους στη Λέσβο, ήδη από την περασμένη χρονιά.

“Το Σχολείο του Δάσους δημιουργεί μια κοινότητα παιδιών στη φύση στην οποία κατάλληλα εκπαιδευμένοι παιδαγωγοί ενθαρρύνουν τα παιδιά καθώς αυτά εξερευνούν και ανακαλύπτουν τον φυσικό κόσμο και τον εαυτό τους. Θρέφει εμπειρίες γεμάτες νόημα με επίδραση που διαρκεί για μια ολόκληρη ζωή”, εξηγεί ο παιδαγωγός Κωνσταντίνος Τσιομπάνος, διαχειριστής του Σπόρου. “Ο θεμέλιος λίθος της παιδαγωγικής αυτής μεθόδου είναι η ευημερία. Μέσω της αναγνώρισης των κοινωνικών, συναισθηματικών και φυσικών αναγκών των παιδιών, μπορούμε να παρέχουμε καθοδήγηση και αρωγή όσο είμαστε έξω στη φύση. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση των παιδιών. Δημιουργώντας τις συνθήκες για δημιουργικές εμπειρίες οι οποίες αποφασίζονται από τα ίδια τα παιδιά, αναγνωρίζουμε και αρπάζουμε τις ευκαιρίες για να καθοδηγήσουμε την ολιστική ανάπτυξη των παιδιών μέσα από συστηματικά ετήσια προγράμματα. Καθώς δημιουργούμε αυτή την κοινότητα, θρέφουμε μια κουλτούρα συνεργασίας και καλωσορίσματος των προκλήσεων, επιτρέποντας έτσι να ανθίσει ο χαρακτήρας των παιδιών, η ενδυνάμωση και η ενσυναίσθηση τους, ενώ  αναπτύσσεται συγχρόνως μια ευρύτερη σύνδεση με τη φύση και με το κοινό μας μέλλον”.

Με ποιο τρόπο όμως επιτυγχάνεται αυτή η σύνδεση με τη φύση τη στιγμή που οι οθόνες έχουν καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας εντός σπιτιού; Μπορεί μια περιβαλλοντική δράση να γίνει το ίδιο..εθιστική για ένα παιδί του Δημοτικού που έχει όλο τον κόσμο μπροστά του με το πάτημα ενός κουμπιού; “Είναι αλήθεια”, λέει ο Κωνσταντίνος Τσιομπάνος πως όλο και περισσότερα παιδιά δεν περνάνε καθόλου χρόνο σε εξωτερικό περιβάλλον. Αντίθετα, σπαταλούν όλο και περισσότερες ώρες μπροστά σε μια οθόνη, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο τόσο την ψυχική και σωματική τους υγεία όσο και το μέλλον του πλανήτη μας. Ωστόσο η μεγάλη διαφορά μεταξύ του Σχολείου του Δάσους και των εκδηλώσεων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι ότι το Σχολείο του Δάσους λαμβάνει χώρα συστηματικά καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και πάντα στο ίδιο φυσικό περιβάλλον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το δέσιμο των παιδιών με τον συγκεκριμένο τόπο, μια πολύ σημαντική προϋπόθεση για βιώσιμη μάθηση και για την διαμόρφωση θετικής περιβαλλοντικής ταυτότητας και πρακτικής. Με άλλα λόγια, η αγάπη την οποία αναπτύσσουν τα παιδιά για τον τόπο του σχολείου του δάσους μετουσιώνεται σε αγάπη και φροντίδα για όλη τη φύση”.

Το πρόγραμμα :

Το Σχολείο του Δάσους είναι ανοικτό καθ’ όλη τη σχολική χρονιά, κάθε Σάββατο σε ένα κομμάτι δάσους δίπλα στην Καρίνη και κάθε Κυριακή σε ένα κομμάτι δάσους δίπλα στον ποταμό Σεδούντα στο Πλωμάρι. Υπάρχουν σε κάθε τοποθεσία δύο τμήματα, ένα για παιδιά 1ης έως 3ης δημοτικού και ένα για παιδιά 4ης έως 6ης δημοτικού.

Ανοιχτά βρέξει-χιονίσει

“Η μόνη περίπτωση ακύρωσης μαθημάτων είναι σε περίπτωση πολύ ισχυρών ανέμων καθώς υπάρχει ο κίνδυνος πτώσης δέντρων. Κατά τα άλλα, είμαστε πάντα ανοικτά, βρέξει χιονίσει. Εξάλλου δεν υπάρχει κακός καιρός, μόνο ακατάλληλος ρουχισμός”.

Μέσα από τις δραστηριότητες και την εκμάθηση της σωστής χρήσης εργαλείων και της φωτιάς, τα παιδιά μαθαίνουν να παίρνουν ελεγχόμενα ρίσκα και να αναπτύσσουν την κινητοποίηση και την αυτοσυγκέντρωση τους, πάντα υπό την επίβλεψη των παιδαγωγών.

Ο Σπόρος:

Το Ινστιτούτο Αναγέννησης Ο Σπόρος είναι μια νεοσύστατη μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις Μηλίες Λέσβου. Κύριοι σκοποί του Ινστιτούτου είναι η αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος και η εκπαίδευση μικρών και μεγάλων στην καλλιέργεια βιολογικής τροφής και σε φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους και τεχνικές διαβίωσης και συμβίωσης, όπως είναι το Σχολείο του Δάσους, η Αναγεννητική Γεωργία, η Περμακουλτούρα και η Αγροοικολογία. Πέρα από το Σχολείο του Δάσους άλλες δράσεις μας είναι το στήσιμο σχολικών κήπων, η διεξαγωγή εκπαιδευτικών σεμιναρίων και η ανάπτυξη της Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας στο νησί μας.

http://www.enallaktikos.gr/ar50044el-sxoleio-toy-dasoys-ena-sxoleio-magiko-diaforetiko-xwris-portes-kai-parathyra-xwris-koydoyni-kai-mayropinaka.html?fbclid=IwAR2OizQd_XYV5-JQKRDHs3oxvnrfzWnVzfSmTRqre2yP7CnPdb1xXZS-1FY#.XYOuuMoIkKU.facebook

Δράκοι αντί για αρκούδες

Οι πάγοι λιώνουν στον Βόρειο Πόλο, κι έχει σημάνει γενικός συναγερμός. Όχι όμως επειδή η επιταχυνόμενη περιβαλλοντική καταστροφή θέτει σε άμεσο πλέον κίνδυνο την επιβίωση αυτού καθαυτού του πλανήτη… Αιτία της κινητοποίησης στα επιτελεία όλων των μεγάλων δυνάμεων είναι το ποιος θα εκμεταλλευθεί περισσότερο την καταστροφή!

Οι «ειδικοί» λένε ότι ο Βόρειος Πόλος, για τον έλεγχο του οποίου μαλλιοτραβιούνται τα λεγόμενα αρκτικά κράτη (πρώτα-πρώτα οι ΗΠΑ και η Ρωσία, και δευτερευόντως ο Καναδάς, η Δανία και η Νορβηγία), κρύβει αμύθητο πλούτο: το 30% των παγκόσμιων αποθεμάτων αερίου, το 13% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και τεράστιες ποσότητες πολύτιμων ορυκτών – χρυσό, ουράνιο, χαλκό, διαμάντια, σίδηρο, άνθρακα και σπάνιες γαίες, μεταξύ άλλων. Οπότε, μπροστά σε τέτοια «παράπλευρα υπερκέρδη», ας πάει και το παλιάμπελο!

«Επιστημονικό» ενδιαφέρον εκδηλώνουν ακόμη και ασιατικές χώρες που εποφθαλμιούν αυτά τα κοιτάσματα: πρώτη η Κίνα, ακολουθούμενη κατά πόδας από την Ιαπωνία και την Κορέα. Το Πεκίνο έχει αυτοανακηρυχθεί μάλιστα «κράτος γειτνιάζον με τον ευρύτερο αρκτικό κύκλο», γεγονός που ανησυχεί σφόδρα τόσο την Ουάσιγκτον όσο και τη Μόσχα. Πόσο μάλλον που η Κίνα δεν περιορίζεται σε διακηρύξεις: το κινεζικό Ίδρυμα Αρκτικών Ερευνών διαθέτει πλέον προϋπολογισμό μεγαλύτερο από αυτόν που έχουν οι ΗΠΑ για «έρευνες» στον Βόρειο Πόλο, τα σούπερ-τάνκερ της COSCO πραγματοποίησαν αυτό το καλοκαίρι 8 δοκιμαστικά ταξίδια μεταφέροντας εμπορεύματα από τον Βόρειο Διάδρομο, που περνά μέσα από τον αρκτικό κύκλο, οι μόνιμες κινεζικές εγκαταστάσεις στην περιοχή επεκτείνονται, και το Πεκίνο σχεδιάζει ένα νέο «Αρκτικό Δρόμο του Μεταξιού»!

Ο συναγερμός χτύπησε κόκκινο στις ΗΠΑ από τον περασμένο μήνα, οπότε ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι ο «Δράκος του Χιονιού 2». Πρόκειται για ένα νέας γενιάς κινεζικό παγοθραυστικό, και το μόνο στον κόσμο που μπορεί να σπάει τον πάγο και με την πρύμνη του. Πριν καλά-καλά τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία, οι Κινέζοι ανακοίνωσαν ότι ετοιμάζουν και το τρίτο παγοθραυστικό τους. Θα είναι, λένε, πυρηνοκίνητο και πολύ μεγαλύτερο από τα δύο υπάρχοντα. Η ναυπήγησή του θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις, αφού η σχετική τεχνολογία θα χρησιμεύσει στην κατασκευή ενός υπερόπλου: του πρώτου πυρηνοκίνητου κινεζικού αεροπλανοφόρου.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε πρόσφατη έκθεση του επισημαίνει τον «κίνδυνο για τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ» λόγω της κινεζικής διείσδυσης στον Βόρειο Πόλο. Για τα ζωτικά συμφέροντα του πλανήτη, τσιμουδιά σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες…
Πηγή: https://edromos.gr/drakoi-anti-gia-arkoudes/

Αμαζόνιος: Ένας ακόμα αυτόχθονας ακτιβιστής δολοφονήθηκε

Τη στιγμή που πυρκαγιές και υλοτομία καταστρέφουν με ρυθμούς ρεκόρ τον «πνεύμονα» της γης, Αμαζόνιο, με την κυβέρνηση Μπολσονάρο να κάνει τα… στραβά μάτια, αποτροπιασμό προκαλεί η είδηση της δολοφονίας του Μασιέλ Περέιρα ντος Σάντος, ο οποίος εργαζόταν για την υπεράσπιση των αυτοχθόνων λαών και της γης τους στην ευρύτερη περιοχή.

Την είδηση του θανάτου ανακοίνωσε το Εθνικό Ινστιτούτο για την Προστασία των Αυτοχθόνων (FUNAI), εκφράζοντας, παράλληλα, τη θλίψη του για τη δολοφονία του γνωστού ακτιβιστή.

Ο Περέιρα ντος Σάντος εργαζόταν εδώ και πάνω από 12 χρόνια για το FUNAI, αναλαμβάνοντας αποστολές «προστασίας και προώθησης των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων λαών». Η περιοχή Βάλε ντο Τζαβαρί, όπου είναι συγκεντρωμένος «ο μεγαλύτερος αριθμός απομονωμένων αυτοχθόνων στον κόσμο», γίνεται συχνά στόχος «λαθροθήρων, χρυσοθήρων και παράνομων υλοτόμων», σύμφωνα με την Indigenistas Associados.

Σύμφωνα με την ένωση Indigenistas Associados, στην οποία ανήκουν συνεργάτες του FUNAI, το θύμα δολοφονήθηκε από ένοπλο «μπροστά στην οικογένειά του».

Μάλιστα, οι  Indigenistas Associados κάνουν λόγο για ξεκάθαρες ενδείξεις πως η δολοφονία διαπράχθηκε εξαιτίας του αγώνα κατά των παράνομων πρακτικών στην περιοχή αυτοχθόνων Βάλε ντο Τζαβαρί.

Σημειώνεται ότι στην περιοχή Βάλε ντο Τζαβάρι, όπου είναι συγκεντρωμένος ο μεγαλύτερος αριθμός απομονωμένων αυτοχθόνων στον κόσμο, παρατηρούνται αρκετά συχνά λαθροθηρίες, παράνομες υλοτομικές δραστηριότητας, αλλά και χρυσοθηρία.

https://left.gr/news/amazonios-enas-akoma-aytohthonas-aktivistis-dolofonithike?fbclid=IwAR15FZ7BMS4jROtGPc-CVrmhiZxFHTlictHw3SPlMrbTCRkyGRjYCFla004

«Πνίγουν» το Ιόνιο οι υδρογονάνθρακες

του Τάσου Σαραντή

Σύμφωνα με το WWF τα νησιά είναι περικυκλωμένα από έξι «οικόπεδα» συνολικής έκτασης σχεδόν 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που έχουν παραχωρηθεί για εργασίες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. 43 προστατευόμενες περιοχές γειτνιάζουν με αυτά τα «οικόπεδα».

Ενημερωτική εκστρατεία για τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου πραγματοποιεί το ιστιοπλοϊκό σκάφος του WWF «Blue Panda», που βρέθηκε στις αρχές της εβδομάδας στη Ζάκυνθο.

Το νησί επιλέχθηκε να συμπεριληφθεί στην ευρύτερη περιοδεία του «Blue Panda» στη Μεσόγειο, αφενός γιατί οι αμμώδεις παραλίες του αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους σε όλη τη Μεσόγειο οικότοπους φωλεοποίησης και, ως εκ τούτου, διαιώνισης ενός ιδιαίτερα ευάλωτου είδους, της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta, και αφετέρου, επειδή η Ζάκυνθος είναι ένα από τα δεκάδες ελληνικά νησιά των οποίων το φυσικό περιβάλλον, η οικονομία και η τοπική κοινωνία απειλούνται άμεσα από τις εργασίες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων που σχεδιάζονται να γίνουν στην περιοχή της Ελληνικής Τάφρου, η οποία διαπερνά το Ιόνιο.

Οικολογική βόμβα

Τα νησιά του Ιονίου είναι περικυκλωμένα από έξι οικόπεδα έκτασης σχεδόν 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων που έχουν παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για να διενεργήσουν εργασίες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων και να αποκτήσουν έλεγχο στην περιοχή για τα επόμενα τουλάχιστον 25 χρόνια.

Συνολικά, 43 περιοχές στο Ιούνιο που έχουν θεσπιστεί επίσημα ως «προστατευόμενες περιοχές» γειτνιάζουν με αυτά τα οικόπεδα.

Ενδεικτικά αναφέρονται το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου, οι Στροφάδες Νήσοι, το Στενό Κεφαλονιάς - Ιθάκης και η θαλάσσια ζώνη από το Αργοστόλι έως τον όρμο της Μούντας. Πρόκειται για περιοχές μοναδικής ομορφιάς και οικολογικής σημασίας που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μη αναστρέψιμες απώλειες, από το πρώτο στάδιο των σεισμικών ερευνών, πολλώ δε μάλλον σε περίπτωση τακτικής ρύπανσης ή πετρελαιοκηλίδας.

Τα μεγάλα βάθη του Ιονίου σε συνδυασμό με τη σεισμικότητα της περιοχής καθιστούν τις εξορύξεις ιδιαίτερα επικίνδυνες, με μεγάλο ρίσκο αστοχιών και ατυχημάτων. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι οι κλάδοι του τουρισμού και της αλιείας παρέχουν κάθε χρόνο σχεδόν τα τρία τέταρτα του εισοδήματος της Περιφέρειας Ιονίου, εντείνει ακόμα περισσότερο τις συνέπειες ενός ατυχήματος.

Είναι ενδεικτικό ότι μόνο το 2017 ο τουρισμός συνεισέφερε 2,2 δισ. ευρώ στην οικονομία του Ιονίου. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του WWF Ελλάς, μια πετρελαιοκηλίδα στο Ιόνιο θα κόστιζε 1,4 δισ. ευρώ από την απώλεια εισοδημάτων, ενώ παράλληλα θα οδηγούσε και στην απώλεια σχεδόν 25.000 θέσεων εργασίας που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από τον τουρισμό.

Επιπλέον, λόγω των μοναδικών φυσικών χαρακτηριστικών του, το Ιόνιο αποτελεί το σπίτι για δεκάδες παγκοσμίως απειλούμενα θαλάσσια είδη (π.χ. θαλάσσια χελώνα, μεσογειακή φώκια, δελφίνια, ζιφιός, φυσητήρας, πτεροφάλαινα), τα οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην οποιαδήποτε μεταβολή του φυσικού τους περιβάλλοντος.

Ο εκκωφαντικός θόρυβος από τις σεισμικές έρευνες, η αύξηση των διελεύσεων πλοίων κατά τη διαδικασία της εξόρυξης, καθώς και η ρύπανση, δημιουργούν ένα επικίνδυνο περιβάλλον για την επιβίωση των σπάνιων αυτών ειδών.

Η τεράστια οικολογική σημασία της ευρύτερης περιοχής του Ιονίου αναδεικνύεται, μεταξύ άλλων, και από την έντονη παρουσία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta – μόνο στον κόλπο του Λαγανά και στον Κυπαρισσιακό καταγράφεται το 70% έως 80% των παραλιών ωοτοκίας της Caretta caretta σε εθνικό επίπεδο.

Οι δύο αυτές περιοχές βρίσκονται σε απόσταση μόλις λίγων χιλιομέτρων από τρία οικόπεδα που έχουν παραχωρηθεί για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Μόνο στη Ζάκυνθο, από τις αρχές Μαΐου που ξεκίνησε η περίοδος ωοτοκίας, έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους οι πρώτες 1.000 φωλιές (στοιχεία 21ης Ιουλίου) στις έξι παραλίες του κόλπου Λαγανά, οι οποίες καταμετρήθηκαν από τον Σύλλογο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου (ΕΘΠΖ).

Η περσινή περίοδος ωοτοκίας (Μάιος - Οκτώβριος 2018) αναδείχθηκε χρονιά-ρεκόρ για τις φωλιές του συγκεκριμένου είδους που φιλοξενήθηκαν στις παραλίες της Ζακύνθου.

Συγκεκριμένα, καταμετρήθηκαν συνολικά 1.464 φωλιές, εκ των οποίων οι 783 (παραπάνω από τις μισές) εντοπίστηκαν στην παραλία των Σεκανίων, γεγονός που επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό της συγκεκριμένης παραλίας ως του σημαντικότερου «μαιευτηρίου» της Caretta caretta σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, καθώς και ως της παραλίας όπου καταγράφεται μία από τις ψηλότερες πυκνότητες φωλεοποίησης για το είδος σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δυστυχώς, μόνο ένα στα 1.000 χελωνάκια που γεννιούνται καταφέρνει να επιβιώσει και να ενηλικιωθεί, καθώς οι απειλές που αντιμετωπίζει το είδος παραμένουν πολλές.

Πρόκειται τόσο για φυσικές απειλές, όπως οι επιθέσεις από αρπακτικά, όσο και για ανθρωπογενείς απειλές, όπως η υποβάθμιση των παραλιών ωοτοκίας από την τουριστική ανάπτυξη, τις παράκτιες υποδομές, τις αλλαγές χρήσης γης, τη φωτορύπανση και τη ρύπανση από τα πλαστικά. Σε αυτές τις απειλές έρχονται να προστεθούν οι σεισμικές έρευνες και οι εργασίες εξόρυξης υδρογονανθράκων.

Πηγή: https://www.efsyn.gr/ellada/periballon/205045_pnigoyn-ionio-oi-ydrogonanthrakes?fbclid=IwAR2UV3NnllEDkB3tY489XC8M_JIuYKkF3jPS8jCn4rLlkHSNpDzgOvZltkY