Καλό ταξίδι Eduardo Colombo
(Ο βετεράνος αναρχικός στοχαστής και αγωνιστής Eduardo Colombo απεβίωσε στις 13 Μαρτίου 2018. O Tomás Ibáñez γράφει λίγα λόγια για εκείνον).
Eduardo Colombo 1929-2018.
Ένας μεγάλος αναρχικός αγωνιστής μας αφήνει.
~~~~~~~~~~
Σήμερα, Τρίτη 13 Μαρτίου, η θλιβερή είδηση για το θάνατο του Eduardo Colombo μας χτυπά οδυνηρά. Με τον Eduardo δεν χάνεται μόνο ένας αγαπητός και αδελφικός σύντροφος, αλλά και ένας στοχαστής της πρώτης γραμμής και ένας αναρχικός μαχητής ακλόνητων πεποιθήσεων.
Ήταν τη δεκαετία του σαράντα, όταν ο νεαρός φοιτητής Eduardo Colombo συμμετέχει ενεργά στο αναρχικό κίνημα στην πατρίδα του την Αργεντινή λαμβάνοντας μέρος στους αναρχοσυνδικαλιστικούς αγώνες της FORA (Ομοσπονδία Εργαζομένων της Αργεντίνικης Περιφέρειας), όπου συνεργάζεται και αναλαμβάνει τη διαχείριση της γνωστής της εφημερίδας «La Protesta». Έκτοτε έχει παρέλθει μια εκτεταμένη περίοδος άνω των εβδομήντα ετών κατά τα οποία ο Eduardo Colombo δεν εγκατέλειψε ούτε για ένα λεπτό την πρότερη και φλογερή δέσμευσή του για την «ιδέα» και το πρόταγμα της ποθητής Κοινωνικής Επανάστασης, για την οποία αγωνίστηκε όλη του τη ζωή με ανεξάντλητη θέρμη.
Γιατρός και ψυχαναλυτής, ήταν επίσης καθηγητής κοινωνικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες μέχρι που το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1966 τον εκδίωξε από τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα και λίγα χρόνια αργότερα τον ανάγκασε να αναζητήσει άσυλο στο Παρίσι, όπου έφτασε με τη σύντροφό του Heloisa Castellanos το 1970. Εκεί, παρά τις δυσκολίες στην προσαρμογή επαγγελματικά και κοινωνικά, δεν δίστασε να ενασχοληθεί άμεσα με τις δραστηριότητες του αναρχικού κινήματος στη Γαλλία, και ταυτόχρονα να ενισχύσει τους δεσμούς του με την Αντι-φρανκική αντίσταση των ελευθεριακών εξορίστων.
Η θέλησή του να συνδέσει μόνιμα την σκέψη και τη δράση οδήγησε στην εδραίωσή του ως ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς του σύγχρονου αναρχισμού, ενώ συμμετείχε σε δεκάδες εκδηλώσεις σε διεθνές επίπεδο. Ας αναφέρουμε ως απλά παραδείγματα της ακούραστης διεθνούς του δράσης τη συμμετοχή του ως ομιλητής στις ελευθεριακές μέρες της Βαρκελώνης το 1977, τη συμβολή του στην διοργάνωση του σημαντικού διεθνούς αναρχικού συνεδρίου στη Βενετία το 1984, και τις παρεμβάσεις του στην αναρχική διεθνή του Saint Imier το 2012.
Τα πολυάριθμα βιβλία και άρθρα του συνέβαλαν στις συνεχείς προσκλήσεις του σε συνέδρια, κυρίως στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Αργεντινή και αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ήταν επίσης ένας από τους ιδρυτές του αναρχικού περιοδικού στη γαλλική γλώσσα «Réfractions» το 1997 και ένας από τους κύριους διαχειριστές της για δύο δεκαετίες.
Θα υπάρξει χρόνος να περιγράψουμε λεπτομερώς και πιο προσεκτικά την αξέχαστη προσωπικότητά του και τις πολύτιμες θεωρητικές συνεισφορές του που υπερβαίνουν το αναρχικό πεδίο εφαρμογής και καλύπτουν επίσης τους τομείς της ψυχανάλυσης και της φιλοσοφίας, αλλά δεν μπορούμε να κλείσουμε αυτή τη σύντομη κι επέιγουσα επισκόπηση, χωρίς να τονίσουμε και πάλι ότι εκείνος που σήμερα μας άφησε ήταν ένας αναρχικός αγωνιστής απαράμιλλης δυναμικής και αξίας, εκτός από το ότι ήταν ένας όμορφος και πολυαγαπημένος άνθρωπος.
Tomás Ibáñez
Βαρκελώνη, 13 Μαρτίου 2018
Μετάφραση: Aziz Odilon
__________
~~~~~~~~~~
Ο αναρχικός στοχαστής και αγωνιστής Εduardo Colombo
“Οι άνθρωποι είναι βυθισμένοι στη βαθιά μελαγχολία μιας ιδιωτικοποιημένης ζωής επικεντρωμένης στον εαυτό της, απασχολημένοι, καθώς είναι, μέσα στην αβαρή ιδιωτεία, με τις προσωπικές τους υποθέσεις. Πεισμένοι ότι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, ικανοποιούνται, με την ελευθερία που τους παρέχει η εξουσία, να πηγαίνουν για ψάρεμα υπό το βλέμμα του χωροφύλακα, που «φροντίζει για την ασφάλεια» του αυτοκινήτου τους. Είναι η «ελευθερία των μοντέρνων», που μπορούν να κάνουν τα πάντα, αρκεί να μην ασχολούνται με την κοινωνία στην οποία ζουν, δεδομένου ότι έχουν εκλέξει τους κυβερνήτες τους, ούτε να νοιάζονται για τη νομιμότητα των νόμων που τους αφορούν, εφόσον έχουν ψηφιστεί από τους αντιπροσώπους τους. Οι διπλωματούχοι ιδεολόγοι ακολουθούν το ρεύμα και ο νεοφιλελευθερισμός της μόδας σάς λέει: «συζητήστε, χασομερήστε, κάντε συμφωνίες, συμβιβασμούς. Μην προσπαθείτε ν’ αλλάξετε την ιστορία. Όλα είναι προτιμότερα σε σχέση μ’ εκείνο το φοβερό πάθος που συνεπαίρνει τους ανθρώπους όταν τους μεθά η πνοή της επανάστασης, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν ελεύθεροι και ίσοι μέσω της συλλογικής δράσης».
Ο αστός βλέπει σ’ αυτό τη σκιά του ιακωβινισμού και πιστεύει ότι ο ολοκληρωτισμός θα είναι η συνέπεια κάθε αλλαγής που μας απομακρύνει από τον ήσυχο δρόμο της προόδου εντός του πλαισίου της κρατικής νομιμότητας. Ο πολίτης του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου πιστεύει ότι η πολιτική είναι «η διαχείριση των σχέσεων ισχύος στο εσωτερικό μιας καθορισμένης πολιτικής τάξης». Αποδέχεται άκριτα τη διχοτομία που θεμελιώνει την ετερονομία του κοινωνικού: υπάρχουν κυρίαρχοι και κυριαρχούμενοι, η μειοψηφία προστάζει, η πλειοψηφία υπακούει. Αυτή η διχοτομία απαλύνεται στο συλλογικό φαντασιακό από την πίστη, τυπική της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ότι η μειοψηφία κυβερνά «δημοκρατικά» με την έγκριση του πλήθους” […]
Εduardo Colombo
Απόσπασμα από το βιβλίο «Η βούληση του λαού»
Εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες, 2013
~~~~~~~~~~~~~
Ο Εντουάρντο Ραούλ Κολόμπο γεννήθηκε στο Κίλμες της Αργεντινής την 1η Σεπτεμβρίου 1929. Σπούδασε ιατρική και εργάστηκε ως γιατρός σε νοσοκομεία αλλά και ως ψυχαναλυτής. Δίδαξε ψυχιατρική και κλινική ψυχολογία σε σχολές ιατρικής και φιλοσοφίας. Το 1966 παραιτήθηκε από τα πανεπιστήμια της Λα Πλάτα και του Μπουένος Άιρες όπου δίδασκε ως καθηγητής κοινωνική ψυχολογία, όταν ο στρατηγός Ονγκάνια αμέσως μετά το στρατιωτικό του πραξικόπημα, διέταξε να καταλάβει η αστυνομία όλα τα πανεπιστήμια της χώρας (η νύχτα των κλομπ). Η πολιτική του διαδρομή ξεκινά στην Αργεντινή το 1945, όπου δραστηριοποιείται ως μαθητής και έπειτα ως φοιτητής ενώ η συμμετοχή του στο αναρχικό κίνημα αρχίζει το 1947. Φυλακίζεται το 1949 για την έκδοση μιας αναρχικής μπροσούρας και το 1954 λόγω της πανεπιστημιακής απεργίας. Όταν αποφυλακίζεται διώκεται παράνομα από το πανεπιστήμιο.
Όσο δραστηριοποιούνταν στην Αργεντινή, ο Κολόμπο συμμετείχε στη ζωή και στους αγώνες του εργατικού και πανεπιστημιακού κινήματος, ενώ έδωσε πλήθος διαλέξεων σε χώρους του αναρχικού κινήματος στο Μπουένος Άιρες και στο εσωτερικό της χώρας.
Το 1970 αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία μαζί με τη σύντροφό του και τα παιδιά τους όπου ήρθε σε επαφή με το γαλλικό αναρχικό κίνημα με το οποίο είχε ήδη συνάψει δεσμούς κατά τη δράση του στην Αργεντινή.
Ο Εντουάρντο Κολόμπο έχει γράψει πλήθος άρθρων για εφημερίδες και περιοδικά στα ισπανικά και τα γαλλικά ορισμένα απ’ τα οποία έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά, στα πορτογαλικά, στα ελληνικά και στα αγγλικά. Στα ελληνικά κείμενα του έχουν κυκλοφορήσει από το περιοδικό Αυτονοmedia. Από τις εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες κυκλοφορούν τα βιβλία του «Αλλάζοντας Παράδειγμα» και «Η Βούληση του λαού», ενώ από τις εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα τα βιβλία «Είμαι αναρχικός!», «Επανάσταση;» και «Ισπανία 1936 Πόλεμος και επανάσταση».
Το 2012 ο Eduardo Colombo επισκέφτηκε την Ελλάδα και ήταν ο κύριος ομιλητής στην εκδήλωση – συζήτηση που έγινε στο Πολυτεχνείο (αίθουσα Γκίνη) με θέμα «Δημοκρατία και Αναρχία-Αυτονομία και αντιπροσώπευση» από όπου είναι και το παρακάτω βίντεο. Έφυγε από τη ζωή στις 13 Μαρτίου 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου